W pierwszym tygodniu nowego roku nasze przedszkole odwiedził niecodzienny gość wraz ze swoimi podopiecznymi: Kaziem, Beniem i Kosą. Pan Rafał, który jest sokolnikiem z ogromną pasją opowiedział dzieciom o sposobie życia jastrzębi i sokołów, budowie ich piór oraz funkcji, sposobie szkolenia tych niezwykłych zwierząt, wszystkich atrybutach do pracy z sokołami (radar, kapturek, wabik) a na zakończenie zaprezentował ich sposób latania. Zajęcia spotkały się z ogromnym zainteresowaniem dzieci ( i nie tylko dzieci). Mamy nadzieję, że to nie ostatnie spotkanie z tymi wspaniałymi ptakami, a Panu Rafałowi życzymy, by pasja, z którą nam opowiadał towarzyszyła mu do końca życia.

J. Odrobna

zdj:nauczycielki

„Kiedy świat zatrzymuje się na kilka dni, gdy choinka przybrana w salonie lśni. Gdy kolędy pod nosem nuci każdy z nas, wtedy wiesz, że nadchodzi świąteczny czas.”

Jak co roku w naszym przedszkolu świąteczny czas rozpoczyna się już na początku grudnia – spotkaniem z św. Mikołajem, kiedy to dzieci młodsze poznają, a dzieci starsze przypominają sobie, historię biskupa Mikołaja. Kolejne dni, to dźwięki kolęd i świątecznych piosenek płynące z sal, to włączanie się w pomoc potrzebującym, to spotkania z rodzicami i kolędowanie w holu. Grudzień to czas niezwykle magiczny i wyjątkowy – i tak też starałyśmy się go dzieciom pokazać. Mamy nadzieję, że nam się to udało:)

M.Heigelmann

zdj.nauczycielki

„Jest taki dzień, bardzo ciepły – choć grudniowy”. Któż z nas nigdy nie nucił pod nosem tej jakże pięknej świątecznej piosenki Czerwonych Gitar? W naszym przedszkolu grudzień obfituje w wiele takich ciepłych dni. Ciepłych, dzięki dźwiękom kolęd i świątecznych piosenek płynących z każdej sali, dzięki świątecznie przystrojonej szatni oraz za sprawą świątecznych warsztatów przygotowanych przez nauczycielki poszczególnych grup. Podczas warsztatów, obok rodziców i naszych przedszkolaków, obecni byli także nasi absolwenci i kandydaci na maciusiowe przedszkolaki. Organizując świąteczne warsztaty chcemy pomóc Państwu zatrzymać się na chwilę podczas świątecznych zakupów, krzątaniny w kuchni czy poszukiwań choinki idealnej – i jesteśmy pewne, że to zatrzymanie było dla Państwa i dla dzieci czasem mile spędzonym.

M.Heigelmann

zdj.nauczycielki

Grudzień, to czas, kiedy wszyscy jesteśmy zabiegani, zamyśleni. To czas, kiedy bardzo łatwo narazić się jest na drobne lub większe wypadki domowe. Każdego dnia przypominamy naszym przedszkolakach o przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa – czy to w czasie zabaw swobodnych w sali, zajęć gimnastycznych, pobycie na ogrodzie czy podczas spaceru. Tym razem postanowiliśmy wyposażyć dzieci w wiedzę i praktyczne umiejętności z zakresu udzielenia pierwszej pomocy. Dlatego też  pewnego mroźnego grudniowego dnia w naszym przedszkolu pojawiły się trzy ogromne, puchate misie : miś strażak, miś ratownik medyczny oraz miś policjant.

Odwiedziły nas w towarzystwie ratowniczki medycznej, która przeprowadziła dla wszystkich grup warsztaty „Uratuj Misia”. Podczas warsztatów dzieci ze starszych grup dowiedziały się:

• jak rozpoznać, że ktoś potrzebuje pomocy przedmedycznej,
• w jaki sposób wezwać pomoc,
• jak zadbać o własne bezpieczeństwo,
• jak ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej, bezpiecznej,
• jak sprawdzić, czy poszkodowany oddycha oraz
• jak zachować się, gdy poszkodowany nie oddycha.

Dzieci młodsze, natomiast, dowiedziały się w jaki sposób opatrywać rany – i mogły tę wiedzę przełożyć w praktykę – opatrując rany misiom.

M.Heigelmann

zdj:nauczycielki

Początek grudnia był dla dzieci czasem podekscytowania, oczekiwania i wątpliwości czy św.Mikołaj zdoła dotrzeć do naszego przedszkola. W przededniu Mikołajek, każda grupa otrzymała tajemniczą kopertę, w której znajdował się list od jegomościa z długą białą brodą, w którym poprosił dzieci o wyczyszczenie butów. Wszystkie przedszkolaki ochoczo ruszyły do szatni, gdzie w wielkim skupieniu zajęły się czyszczeniem swoich butów.

Następnego dnia przyszła do dzieci kolejna tajemnicza wiadomość – otóż ten sam pan w czerwonym stroju i z długą brodą wysłał smsa do pani Justyny, informując, że dzieci mają nasłuchiwać dźwięków dzwonka, a następnie wypatrywać go przez okno. Cóż było robić? Tego dnia zajęcia w naszym przedszkolu odbywały się wyjątkowo cicho, aż wreszcie usłyszeliśmy dźwięk dzwonka! Nie był to jednak dzwonek Mikołaja – tylko dzwonek domofonu. Jakież było zdziwienie pań odbierających domofon i słyszących głośne i radosne „ho!hooo!hoooo!”. Chyba św.Mikołaj chciał nas trochę przechytrzyć – jednak wprawne oczy naszych przedszkolaków wypatrzyły go jak bawi się w przedszkolnym ogrodzie, po czym wchodzi do przedszkola.

Jako, że długo nie przychodził do żadnej z grupy – postanowiliśmy ruszyć na jego poszukiwania. Nie było go w żadnej sali, ani w piwnicy, ani w sekretariacie – nawet w szatni go nie było. Byliśmy wszyscy trochę zawiedzeni, jednak okazało się, że św.Mikołaj wcale nie zapomniał o naszych przedszkolakach, ponieważ zostawił w szatni trzy tajemnicze koperty z zadaniami…

Takie zadania to była dla dzieci czysta przyjemność.

A po powrocie do swoich sal musiały jeszcze odszukać ukryte dla nich prezenty.

M.Heigelmann

zdj:nauczycielki